Niet per se in deze volgorde, maar wel ongeveer wat je zoal meemaakt op een doordeweekse dag. Sinds deze week zijn ze naast ons (lees: in Zuidland) begonnen met slopen. Het slopen van de ‘fabriek’ die er zo onderhand een jaar of 40 heeft gestaan. Het gaat hier om de graanfabriek die al het graan van het eiland verwerkte. Boeren kwamen hier met hun trekkers en aanhangwagen al het graan dumpen en dat werd hier opgeslagen in grote, hele grote silo’s. Altijd leuk gevonden en normaal gevonden die fabriek. Zelf vroeger nog meegeholpen af en toe en met plezier kunnen spelen op het grote plein. Last ervan hadden we niet want het ophalen van het graan is maar een paar weken en de rest van het jaar is de fabriek zowat op non-actief. Maar goed: het wordt nu dus allemaal gesloopt en daarvoor in de plaats komen een paar grote dijkhuizen en een soort van rijtjeshuizen. Ik weet nog niet wat ik er van moet denken, ik ben geen buren gewend 😉
Waar gaat het nou over eigenlijk? De foto’s van de gebouwen en het slopen kun je hier en hier zien. Ik zal het zo af en toe bijwerken zodat het een beetje te volgen is 😉
Verder vandaag naar de officiele opening geweest van Maus z’n winkel (InGadgets). Totaal nutteloze dingen worden er verkocht, maar wel stoer om een eigen winkel te beginnen en spullen te verkopen. En stiekem zijn sommige gadgets toch wel grappig om mee te spelen (Robosapiens bijv.). De winkel is natuurlijk in het echt te vinden, namelijk in de Hoogstraat te Schiedam, tegenover Marskramer. Er is ook een online variant te vinden.
Rest mij nog iets te vertellen over de niet-oplettendheid van het publiek op Rotterdam Centraal station. Ik liep namelijk vandaag het treinstation uit richting de metro. Wat doe je dan, om je heen kijken en soms op de grond kijken om wat variatie in je kijkgedrag te brengen. Ik keek toen naar de grond en dacht een soort van rozig briefje te zien liggen. Terwijl ik door liep en het briefje zich verwijderde van mij, ging mijn altijd trage geheugen pas verwerken wat ik daar net zag liggen.Toen viel het kwartje pas (…), maar vroeg ik me af of het niet stom zou zijn om weer ‘speciaal’ terug te lopen om iets van de grond te pakken. Tegenwoordig ben je al gauw een zwerver als je dat doet. Maar dit was de moeite waard bedacht ik me.
Ik stopte dus en draaide me om. Ik liep weer een paar stappen terug en jawel, het bleek een tien euro briefje te zijn zoals ik al dacht. Toch een mooie vondst en ik kan me niet herinneren dat ik het uit iemand zijn zak zag vallen, dus ik beschouwde me als de eerlijke vinder.