Minimalistisch

Ik heb elke keer weer een probleem als mijn verjaardag er aan komt, of als Sinterklaas er weer aan komt of Kerstmis. Ik weet gewoon amper iets te vragen. Niet omdat ik niets zou weten, ik kan wel iets verzinnen, maar ik wil meestal alleen maar echt iets nuttigs vragen. Af en toe heb ik het idee dat ik al compleet ben qua spullen/accessoires en dat mensen wel iets heel goeds/origineels moeten verzinnen wat ik nog nodig zou kunnen hebben.

Ik ben momenteel ook tevreden met alles wat ik heb. Op zich heb ik niet veel nodig, maar als ik wat wil hebben/koop dan is het meestal een eenmalige dure uitgave. En daar kan ik dan ook prima mee uit de voeten. Soms heb ik het idee dat ik aan een soort van minimalisme lijdt. Met zo weinig mogelijk spullen ben ik al tevreden. Heel irritant voor andere mensen misschien omdat ik het ze extra moeilijk maak om wat voor mij te bedenken. Toch weet ik elke keer wel weer “iets” te bedenken, wat misschien wel handig kan zijn, al is het geen gemakkelijke opgave voor me.

  Verder ben ik nu al een paar weken samen met Nina op zondagochtend aan het zwemmen in Utrecht. Weer een extra moment om te bewegen (los van het fietsen naar de metro en het ‘lunchwandelen’ in de stad). De eerste keren kwamen we niet veel verder dan zes of acht baantjes. Valt dus vies tegen die conditie van het bovenlichaam. Maar elke week twee baantjes erbij om het rustig op te bouwen. Zo kwamen we afgelopen weekend al wel op veertien baantjes. Ik wilde toen stoppen omdat ik pas flink verkouden/licht-grieperig geweest ben en niet gelijk wilde overdrijven met zwemmen. Daarna nog wat recreatief zwemmen en afsluiten met het bubbelbad, fijne manier om de zondag te beginnen.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *