Afgelopen week was een rustige week, niet alleen op m’n werk maar overal waar je kwam. Rotterdam leek ineens een dorp te zijn geworden, want het was gewoon overal betrekkelijk rustig. Zuidland leek (echt) een uitgestorven dorp te zijn want er stapten de keren dat ik met de bus ging maar hooguit twee mensen in. Zo mag ik het graag zien, lekker rustig.

Terwijl ik op m’n werk ook in die rustige stemming was brak ineens lichte paniek uit aan het eind van de gang omdat er roetzwarte wolken van een paar verdiepingen boven ons vandaan leken te komen. Even staan kijken en laten doordringen wat dit nou kon zijn, maar het werd ook gauw weer minder en binnen een minuut was het alweer opgehouden. Dus ondertussen weer rustig verder werken, maar nog geen tien minuten later waren er weer diezelfde roetzwarte wolken en niet zo’n beetje ook. Mijn logica was dat het wel eens echt brand kon zijn en daar was ik dan ook op voorbereid bijna, ik vroeg me af of ik nu zin had om te blijven wachten of dat ik ‘m zou moeten smeren als er echt brand zou zijn. Officieel moet je wachten tot je wordt omgeroepen als afdeling en dan pas mag je naar beneden vertrekken. Na een telefoontje richting de receptie bleek dat er niets bijzonders aan de hand was en dat ze er van wisten. Een of ander aggregaat die werd getest of iets dergelijks, blijft gissen.

Als ‘afsluiter’ van deze week vandaag naar een lijkententoonstelling geweest in Amsterdam, genaamd Bodies The Exhibition. Er zijn echte mensen gebruikt die zijn opgezet of in stukjes zijn gehakt. Of ontdaan van vel, spieren of botten om te bezichtigen. Je kunt zo tot in detail zien hoe de mens in elkaar zit. Ik miste eigenlijk wel nog wat op de tentoonstelling, zo heb ik geen paard gezien waar een mens op zat – op Internet had ik plaatjes gezien waar dat wel op stond. Maar verder een erg interessante tentoonstelling, alleen de prijs was iets minder leuk (€20,-), maar goed, zoiets zal niet vaak te zien zijn.